چرا تغییر عادات غذایی دشوار است؟ | خیلی از ما ها می توانیم جا، مکان و میزان غذایی را که می خوریم را به راحتی تغییر دهیم. اما به محض اینکه از این تغییر جدید خسته شدیم دوباره به حالت و عادات بد گذشته ی خود بر می گردیم. مطمئن باشید همه ی ما این گونه هستیم. اما سوال واقعی اینجاست که واقعاً چرا تغییر عادات غذایی اینگونه دشوار است؟ این تغییرات بسیار سخت و پیچیده می باشند. در این گونه تغییرات لازم است که مغز شما هماهنگی های لازم را در امر غذا خوردن و ترک عادات بد غذایی یاری نماید. بله، مغز شما باید به حدی تغییرات  را انجام دهد که حتی در شرایط سخت نیز بتوانید به عادات غذایی خود ادامه دهید.

راهی برای زنده ماندن

در اعماق و قسمت هایی از مغز ما بخش هایی برای زنده ماندن تعبیه شدهاند (مغز خزنده) مغز خزنده همان بخشی است که دما، تعادل و یا سیستم دفاعی بدن را به طور کامل تحت کنترل می گیرد. نباید اجازه دهید کسی عادات غذایی شما را تغییر دهد. یکی از معایب و سختی های تغییر عادات غذایی این است که حفاظت از امنیت رژیم غذایی، برای شما ایجاد ترس می کند. کسانی که در مشکلات غذایی با فقر و اختلالات غذایی دسته و پنجه نرم کرده اند به خوبی می دانند که آسیب به امنیت غذایی چقدر مخاطره آمیز است. بسیاری از والدینی که سرپرستی کودکان را از سایر کشور ها قبول نموده اند گزارش کرده اند که با وجود غذای کافی برای بچه هایشان باز هم اختلالات خوردن وجود دارد. من یکبار یک مقاله ایی را در مورد اختلالات خوردن خواندم در ان نوشته شده بود که فرد حتی اگر یک تکه گوشت فاسد در زیر تخت پدرش پیدا کند، آن را می خورد.(یا حتی شب ها مخفیانه بدون اینکه کسی بفهمد سراغ یخچال می رود و شروع به خوردن مخفیانه می کند.) حتی عادات های بد در خوردن نا درست غذا در زمان های نا مناسب عادت های بدی به همراه دارد. اگر شما تحت نظر پدری یا مراقبی زندگی کرده -اید که مدام عادات های غذایی شما را کنترل می کنند باید بدانید که نا امنی در رژیم غذایی شما را تهدید می کند و حتما یکی از این نا امنی ها را تجربه خواهید کرد.

غذا یعنی عشق

غذا بار احساسی زیادی می تواند به شما وارد کند. قسمت هایی از عادات های غذایی ما توسط مغز ماموتی ما هدایت می شوند(مغز ماموتی همان بخشی است که مدیریت غذا و علاقه ی شما نسبت به انها را کنترل می کند). این بخش نه تنها حس رضایت غذا را مدیریت می کند بلکه عشق، محبت و یا حتی پیوند دوستی شما را با غذا ها تقویت می کند. غذا تنها غذا نیست—مفاهیم بسیاری دارد.

بر طبق نظریه ی پورجز پولی وا گال، هیپنوتیزم رفتاری همان چیزی است که شناخت را معرفی می کند و ارتباطات و درگیری های اجتماعی را باعث می شود درست مانند روشی که ماموت ها در ایجاد یک زندگی آرام و مفرح با یک دیگر دارند. این ارتباط طبیعی به وسیله پردازش گر های نوروبیولوژیکی ایجاد می شود. وقتی که ارتباطات به هم می خورند، سیستم غذا نیز در انسان دچار مشکل می شود. ولی اگر ارتباطات احساسی و تجربیات عاطفی مانند حالات صورت شاد باشند، می توانند به طرز مثبتی روی سیستم غذایی تاثیر مثبت گذاشته و امنیت و آسایش خوردن شما را بلا ببرند. بنابراین وقتی کسی می گوید که غذا عشق من است. با یک تیر دو نشان زده، هم نیاز گوارشی خود را بر طرف کرده است و هم نیاز عصبی و عاطفی خود.

از مغز خود به عنوان یک جیره بند غذایی استفاده کنید.

ما به عنوان یک انسان، مغزی داریم که با استفاده از قشر های مختلف خود برنامه ریزی می کند تصمیم می گیرد و هدف خود را به طور کامل مشخص می کند. در اوقاتی که ما آرام هستیم و در گیری عصبی داریم ، سیستم غذایی ما به راحتی و درست تنظیم می شود(مثل موقعی که در حال خوردن تخم مرغ آب پز هستیم.) ولی متاسفانه وقتی که افسرده هستیم و یا استرس داریم سیستم مغز ما عادات های غذایی خوب ما را نابود می کند.

امید خود را از دست ندهید می توانید مغز خود را تغییر دهید. راهی متعددی برای حل مشکلات غذایی، عادت های بد غذایی و عدم قرار گیری مناسب در چرخه غذایی وجود دارد.